شاید از خود بپرسید که چرا ایالات متحده در لیست بالا نیست؟ دلیلش این است که این کشور از نظر فدرال قانونی نیست، اگرچه این ایالت طبیعتاً در اخبار سیاسی مورد توجه قرار می‌گیرد. در عوض، قوانین ایالتی ماریجوانا به صورت جداگانه وضع می‌شوند و کل طیف را از کاملاً قانونی تا صرفاً قانونی پوشش می‌دهند.
خب، معلوم شد که همین وضعیت در مورد برخی کشورهای دیگر نیز صدق می‌کند. این کشورها در برخی مناطق، مصرف تفریحی ماریجوانا را تا حدی قانونی کرده‌اند.
هلند
به لطف فیلم «داستان عامه‌پسند» محصول سال ۱۹۹۴، همه فکر می‌کردند ماریجوانا در هلند قانونی است. وینسنت وگا، با بازی جان تراولتا، به شریک زندگی‌اش در مورد «بارهای حشیش» مجاز در آمستردام می‌گوید. اینها واقعاً تنها مکان‌هایی هستند که مصرف ماریجوانا در آنها قابل قبول است و فقط تحمل می‌شود، نه اینکه صریحاً توسط قانون مجاز باشد. این کافی‌شاپ‌ها در آمستردام باید مجوز ویژه داشته باشند تا از قوانین رایج مربوط به حشیش تخفیف بگیرند. با این حال، در بیشتر موارد، داشتن مقادیر کمی از اقلام برای استفاده شخصی قانونی شده یا اجرا نشده است.
اسپانیا
اسپانیا مانند کافی‌شاپ‌های آمستردام، «باشگاه‌های اجتماعی ماریجوانا» را مجاز می‌داند. بقیه کشور مقادیر کمی از این اقلام را برای استفاده شخصی قانونی یا اجباری نکرده است.
استرالیا
کانابیس در قلمرو پایتختی استرالیا کاملاً قانونی است، اما فروش آن مجاز نیست. همچنین در قلمرو شمالی و استرالیای جنوبی نیز قانونی است.
باربادوس و جامائیکا
این دو کشور تنها کشورهایی هستند که معافیت‌های مذهبی ویژه‌ای از قوانین مربوط به حشیش دارند. بنابراین ماریجوانا قانونی است، اما فقط برای کسانی که به عنوان راستافاری ثبت نام کرده‌اند! اگرچه اتیوپی ارتباط نزدیکی با جنبش راستافاری دارد (به حدی که می‌توان سوءاستفاده از پرچم آنها را در سراسر جهان تحمل کرد)، اما اتیوپی مصرف ماریجوانا را برای هر منظوری ممنوع کرده است.
هند
در حالی که ماریجوانا به طور کلی در هند ممنوع است، حتی برای مصارف پزشکی، آنها برای یک نوشیدنی به نام «بنگ» استثنا قائل شده‌اند. این نوشیدنی شبیه اسموتی است که از برگ‌های گیاه تهیه می‌شود و حتی در مراسم یا سنت‌های مذهبی هندوها نیز استفاده می‌شود.
زمان ارسال: ۲۲ مارس ۲۰۲۲